Sunday, September 2, 2012


ေကာင္မေလးရယ္...

ငါ႔ကိုခ်စ္ရလို႔.စိတ္ညစ္ရတဲ႔အခါ
ဝဋ္ေၾကြးတစ္ခုလို႔.မသတ္မွတ္ပါနဲ႔..။

ငါနင့္အေပၚက်ီစယ္စကားဆိုတဲ႔အခါ
တကယ္မခ်စ္လို႔ပဲလို႔.မထင္လိုက္ပါနဲ႔..။

ငါ႔ေၾကာင္႔ဝမ္းနည္းရတဲ႔အခါ
စိတ္ပ်က္စကား.မဆိုလိုက္ပါနဲ႔..။

ငါ႔ေၾကာင္႔ငိုေၾကြးရတဲ႔အခါ
မုန္းတယ္လို႔.မေျပာလိုက္ပါနဲ႔

ငါနင္႔အေပၚသဝန္တိုမိတဲ႔အခါ
ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းတယ္လို႔.မယုူဆလိုက္ပါနဲ႔..။

ငါစိတ္ဆိုးလို႔ေအာ္ေငါက္မိတဲ႔အခါ
ရက္စက္တယ္လို႔.မေတြးထင္လိုက္ပါနဲ႔..။

ငါကနင္႔အေပၚအထင္လြဲမွားမွဳေတြရွိတဲ႔အခါ
စြပ္စြဲတယ္လို႔.မခံယုူလိုက္ပါနဲ႔..။

ငါ႔ရဲ႕နင္႔အေပၚျပဳမုူေျပာဆိုတာေတြအားလံုး
နင္႔ကိုငါ..အရမ္းခ်စ္ေနလို႔ဆိုတာ..ယံုမွတ္ေပးပါ..။

အဲဒီလိုစိတ္ေသာကျဖစ္ရတဲ႔အခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း
တစ္ေယာက္တည္းၾကိတ္မွိတ္မေျဖသိမ္႔ပါနဲ႔
ငါနဲ႔ေဆြးေႏြးပါ
ငါနဲ႔တိုင္ပင္ပါ
ငါ႔ကိုေဝမွ်ပါ..
ငါတို႔.ခိုင္မာမွဳေတြတည္ေဆာက္ၾကရေအာင္လား.။

ငါအာမခံတယ္..ငါအသက္ရွင္ေနသ၍
မင္းဟာတစ္ေယာက္တည္း.ဘယ္ေတာ႔မွ အထီးမက်န္ေစရဘုူး..။

Monday, July 9, 2012

တကယ္ေတာ႔..
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕ပန္းတိုင္မဟုတ္ဘုူး..ပန္းတိုင္ထိတုူတုူေလွ်ာက္လွမ္းရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕မီးအိမ္ရွင္မဟုတ္ဘုူး..ဘဝအလင္းေရာင္ကိုတုူတုူရွာေဖြရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕လမ္းျပၾကယ္မဟုတ္ဘုူး..လမ္းေပ်ာက္တဲ႔အခါတုူတုူရွိေနရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕ပဲ႔ကိုင္ရွင္မဟုတ္ဘုူး..ငါယိမ္းယိုင္မသြားေအာင္တြဲကုူရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕အမွန္တရားမဟုတ္ဘုူး..ငါမွားေနတဲ႔အခါအမွားကိုေထာက္ျပေပးရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕အဓိပၸယ္မဟုတ္ဘုူး..ငါ႔ဘဝအဓိပၸယ္ရွိေအာင္တုူတုူဖြဲ႔ႏြဲ႔ရမယ္႔သုူ
နင္ဟာ..ငါ႔ဘဝရဲ႕ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ဘုူး..ငါ႔ရဲ႕ဘဝအိပ္မက္ေတြကိုတုူတုူထုဆစ္ရမယ္႔သုူ
စံပါယ္ပန္းကို
ရင္ထဲေအးတဲ႔ထိေမႊးသတဲ႔လား..
ငါကေတာ႔
မင္ရဲ႕ပါးျပင္ေလးကိုနမ္းရတဲ႔ခ်ိန္တိုင္း
ပင္လယ္ျပင္မွာထန္ေနတဲ႔လွဳိင္းေတြေတာင္
ကန္ေရျပင္လို
ျငိမ္သက္သြားမလားစိုးရတယ္ကြယ္..

လိုအပ္မွဳအတိုင္းအတာ

ပိုက္ဆံေတြေထာက္ပဲ႔ေပးနိုင္တဲ႔သုူ..မလိုဘုူး
ငါ႔ဘဝကိုပဲ႔ကိုင္ေပးနိုင္တဲ႔သုူပဲ..လိုတယ္
ဝမ္းသာစရာစကားေတြေျပာေပးမယ္႔သုူ..မလိုဘုူး
ဝမ္းနဲစရာၾကံဳလာရင္တုူတုူမွ်ေဝခံစားမဲ႔သုူပဲ..လိုတယ္
စြန္႔လႊတ္မွဳေတြေပးနိုင္တဲ႔သုူ..မလိုဘုူး
စာနာမွဳေတြေပးမယ္႔သုူပဲ..လိုတယ္
ဂရုစိုက္မွဳေတြေပးနိုင္တဲ႔သုူ..မလိုဘုူး
တုူတုူမွ်ေဝခံစားေပးနိုင္မယ္႔သုူပဲ..လိုတယ္
တတ္သိတဲ႔သုူ..မလိုဘုူး
သိတတ္တဲ႔သုူပဲ..လိုတယ္
အမ်ားၾကီးခ်စ္မဲ႔သုူ..မလိုဘုူး
အၾကာၾကီးခ်စ္မဲ႔သုူပဲလိုတယ္

good bye!

လမ္းခြဲႏွဳတ္ဆက္ျခင္းမွာ
ထြက္သြားသုူနဲ႔ က်န္ရစ္သုူ ဆိုတဲ့လုူႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။
မလြန္ဆန္နိုင္တဲ႔ကံတရားဆိုတာ
ဒီႏွလံုးသားႏွစ္ခုရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္အားကို
ေသြးထိုးစမ္းတာလဲျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္
အကန္႔သတ္မရွိ ျပတ္စဲလိုက္တာလဲျဖစ္နိုင္တယ္.။
ေဝးၾကျပီဆိုကတည္းက
က်န္ရစ္သုူေရာ ထြက္သြားသုူမွာပါ
ဘယ္သုူသာတယ္ ဘယ္သုူနာတယ္ဆိုတာမရွိပါဘုူး.။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာခံစားရတဲ႔အတြက္
ေၾကကြဲရတဲ႔ တစ္စကၠန္႔ကို
တစ္ေယာက္တစ္ဝက္စီပိုင္ဆိုင္ၾကတာပါ..။

ဘြဲ႕

စြန္႔ခြာသြားခဲ႔တာမဟုတ္ဘုူး
မတြယ္ကပ္ခဲ႔ခ်င္တာ
ရက္စက္ခဲ႔တာမဟုတ္ဘုူး
မေခၚရက္ခဲ႔တာ
သတၱိမရွိတာမဟုတ္ဘုူး
မနစ္မြန္းေစခ်င္တာ
ေတြးေၾကာက္ေနတာမဟုတ္ဘုူး
ကေလးမဆန္ခ်င္တာ
လွည္႔မၾကည္႔ခ်င္တာမဟုတ္ဘုူး
ငါ႔မ်က္ရည္ေတြကို နင္မျမင္ေစခ်င္တာ
စိမ္းကားခဲ႔တာမဟုတ္ဘုူး
ဆြဲမထားရက္တာ
ဥပကၡာျပဳခဲ႔တာမဟုတ္ဘုူး
ငါ႔အတြက္နဲ႔ နင္႔ကိုမငိုေစခ်င္ခဲ႔တာ
ဒါေတြအားလံုးအတြက္ေနာက္ဆံုးေတာ႔
ငါရလိုက္တဲ႔ဘြဲ႔ထုူးျမတ္က
ရက္စက္ခဲ႔ေလသုူတဲ႔လား..။

Sunday, July 8, 2012

မငိုၾကစတမ္း

ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕
ေတာင္ပံခပ္သံတစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရစဥ္မွာပဲ
အနယ္ထိုင္ေနတဲ႔ငါ႔ႏွလံုးသားက
ကပ်ာကယာ နိုးထလို႔
ငါ႔စိတ္အာရံုေတြကို.မင္းဆီအေရာက္ပို႔ေဆာင္ေလေတာ႔တယ္..။

အေနာက္အရပ္ကိုေနေစာင္းျပီဆိုရင္ပဲ
ငွက္ေတြေတာင္အိပ္တန္းမျပန္ခင္
ငါ့ရဲ႕စိတ္အစဥ္မွာေလ
ေတာင္းပံေတြလဲမရွိပါပဲနဲ႔
စားက်က္ေျမကိုစြန္႕ခြာေလေတာ႔တယ္..။

ကဲအခုေတာ႔
ေနဝင္ရွာျပီေလ..ေဝ..ရဲ႕
ကိုယ္႔မ်က္လံုးေတြ ေမွးမွိတ္ပါရေစေတာ႔
အလင္းတစ္ခါျပန္ဆို မင္းကိုပိုလြမ္းမိမွာမို႔
အလြမ္းအိမ္ မ်က္ရည္စမ္းက
ခမ္းေတာ႔မယ္႔အရာ
ဒီညမွာပိုကာျဖည္႔မယ္
မနက္ဖန္ မငိုၾကစတမ္း..။